Vrijwilligersverhaal Toos

Jaren heeft Toos gewerkt op het terrein van Amarant in Rijsbergen. Inmiddels is ze al een hele tijd met pensioen, maar haar Amarant kan ze nog niet achter zich laten.

Olette is altijd mijn teamleider geweest, met haar had ik een ontzettend fijne band! Dat is ook de reden dat ik met haar mee naar Tilburg ben ‘verhuisd” om vrijwilligerswerk te doen; vertelt Toos. Het fijne aan het vrijwilligerswerk op het Hooge Veer vindt Toos dat ze mee mag denken met thema’s. “We overleggen met elkaar, we mogen meedoen en meedenken. Dat geeft mij een voldaan gevoel.”

Dorpshuis Rijsbergen
Voor het pensioen van Toos heeft ze altijd in het dorpshuis in Rijsbergen gewerkt. Nooit in de directe zorgt. “In het dorpshuis zorgde ik natuurlijk wel voor de begeleiding van cliënten. Ik hielp ze mee naar een stukje zelfstandigheid. Bijvoorbeeld de horeca draaien tijdens feestjes, het inloopcafé of het klaarzetten van activiteiten.” Bij een uitvaart verzorgde Toos altijd de koffietafel.

Feesten en partijen
Toos is ook te vinden tijdens de grotere activiteiten die georganiseerd worden vanuit recreatie en vrije tijd op het Hooge Veer. Tijdens deze activiteiten zit ze meestal achter de kassa, maar is ze ook te vinden op de dansvloer met de cliënten. Iedereen heeft op deze avonden zijn of haar eigen activiteit, licht Toos toe.

“Het is goed dat ik niet dichtbij zit”.
Ik kan het gewoon nog niet loslaten, begint Toos haar verhaal. Het contact dat ik had met medewerkers en cliënten in Rijsbergen was wel iets intenser dan in Tilburg. Voorlopig laat ze het vrijwilligerswerk in Rijsbergen even los. Maar dit wil niet zeggen dat ze dat nooit meer mee op zal pakken. Voor nu vind Toos haar eigen privé agenda ook belangrijk. Ze wil rust kunnen nemen op de momenten die voor haar uitkomen en vrijwilligerswerk doen wanneer dit voor haar uitkomt.

Je krijgt er zoveel voor terug
Als we Toos vragen wat ze nieuwe vrijwilligers mee wil geven, dan is het eerste wat ze zegt; je krijgt er zoveel liefde en dankbaarheid voor terug van de cliënten. Ze licht toe dat cliënten je gaan herkennen. Wanneer je een keer op een andere dag er bent dan gebruikelijk, dan spreken ze je hier op aan. Of ze komen je een knuffel geven. “Het is ook zo leuk om tekeningen te krijgen die cliënten dan speciaal voor jou maken.”

“Zolang ik het kan doen, blijf ik het doen!” Dat is het motto waarmee ze hoopt nog lang mee te kunnen draaien in de vrijwilligersgroep op het Hooge Veer in Tilburg.