Vrijwilligersverhaal Dianne

Dianne is 53 jaar en moeder van twee kinderen. Tien jaar geleden, toen haar kinderen oud genoeg waren om zichzelf te redden en zij zelf drie dagen per week werkte, had ze tijd over. In die periode bezocht ze samen met haar kinderen een open dag van Kobalt, een kinderopvang voor kinderen die nét wat meer aandacht en extra ondersteuning nodig hebben. De sfeer daar sprak haar meteen aan.

Tijdens die open dag hoorde ze dat er nog zwemvrijwilligers gezocht werden. Dat maakte haar nieuwsgierig. Ze ging op gesprek en werd al snel vrijwilliger bij de groep “de Haasjes”. Later ging ze mee met “de Rupsen”, en inmiddels is ze actief bij “de Hommeltjes”, een groep kinderen van 1,5 tot 7 jaar met een Ernstige Meervoudige Verstandelijke Beperking (EMVB) in het Leijpark.

Voelt als thuis
Vanaf dag één voelde Dianne zich op haar plek. Ze zag hoeveel vrijheid de kinderen in het water ervaarden, ondanks hun beperkingen. Het water helpt hen te ontspannen, de spierspanning te verminderen en vrij te bewegen, iets wat buiten het zwembad vaak niet mogelijk is. Door de jaren heen leerde ze steeds meer, ook over zwemtechniek en handtechnieken die helpen om kinderen zo ontspannen mogelijk te laten zijn in het water. Daar haalt ze veel voldoening uit.

Hoewel vrijwilligerswerk tijd kost, krijgt Dianne er enorm veel voor terug. Ze leert ervan, ziet wat het de kinderen oplevert, en ontvangt veel waardering van ouders. Ouders of grootouders gaan soms mee naar het zwemmen, waardoor ze ook hen goed leert kennen. Ze voelt zich echt onderdeel van het team. Ze is voor haar gevoel niet “zomaar een vrijwilliger”, maar iemand die er echt bij hoort. Ze wordt betrokken bij groepsactiviteiten zoals de kinderboerderij of de kerstborrel en werkt nauw samen met een andere vrijwilliger.

Ontmoeten en zo
Via haar vrijwilligerswerk kwam ze ook in aanraking met ‘Ontmoeten en Zo’, een initiatief dat ouders met elkaar in contact brengt. Ze bezoekt deze bijeenkomsten regelmatig en vindt het erg interessant. Uiteindelijk leidde haar vrijwilligerswerk tot een carrièrestap: ze ging in dienst bij Amarant, bij ZIO, en stapte na een jaar over naar het logeerhuis van ASVZ.

Overstap naar de gehandicaptenzorg
Het zwemmen nam haar angst en onzekerheid over werken met mensen met een beperking weg. Het maakte haar vertrouwd met het werkveld. Ze merkte hoe betekenisvol het is om te werken in een omgeving waar een kleine ontwikkeling, die voor een gemiddeld kind misschien vanzelfsprekend lijkt, juist van grote waarde is. Dat geeft diepe voldoening.

Dianne praat vol lof over haar vrijwilligerswerk. De kleine geluksmomentjes zijn voor haar belangrijk. Bijvoorbeeld wanneer een kind even vrij uit de rolstoel kan zijn en kan bewegen in het water. Voor het ene kind is het pure ontspanning, voor het andere een ontdekkingsreis: wat is water, wat doet het met mij? Soms is het spelen, soms is het leren. Dianne vindt het fijn dat het een activiteit is zonder druk of verplichting. Iedereen wordt daarin meegenomen. Vrijwilligers helpen ook met omkleden en worden bijna als vaste krachten gezien. Maar niets is verplicht: ook alleen meedoen in het water is helemaal goed.

Ze voelt zich gewaardeerd, erkend en écht onderdeel van het team. Ook Amarant laat blijken hoe belangrijk vrijwilligers zijn, met bedankjes en attenties tijdens de feestdagen.